Rrefim i Sinqert

A ke menduar ndonjeherese sahere qe te dashures ia thua fjalen me te kendshme, ndoshta mund te nemitesh e te mos mund te flasesh me?! A ke menduar, se ende pa dale nga pragu i shtepise, te ze vdekja dhe nuk ke mundesi aste pershendetesh me njerezit e familjes, me shoket dhe shoqet.... a ke menduar... a ke menduar...Ah, sa i rende eshte mekati ne supet e mia,kjo barre qe nuk bartet, barre qe nuk durohet, barreqe ndoshta Diten e Rende, do te jete deshmitar kunder meje! Sa rende me vijne fjalet e njerezve kur methone: Jeto jeten qe te vjen, se me kurr kete nuk e gjene". KOheve te fundit gjithcka po me rendon, por me se shumti mekati! Pse?Sepse borxhi mirret dhe kthehet, fyerjen qe ia keni bere dikujt, ua falin, semundja sherohet, por mekati gjeja e vetme qe falet, por len vrrage ne shpirtin e pronarit te saj, pra njeriut. Kjo me mbyti. KJo me vret edhe vdekjen time.... ma shkaterron shpirtin.... ma lekund Uren e Siratit.... me afron zjarrin e djegur fuqishem.... ahhh...Por??!!O sa mire e thashe, por?!! Domethene paskam ende shprese se gjithcka nuk ka perfunduar! Shume mirepra.Nje dite lexova ne nje vend nje koment shume interesant, madje nje koment shume lehtesuesper mua, ky mekatar shtatedhjete e kusur kilogram.Dijetari ne fjale fliste per mekatin dhe pasojat e tij, pastaj per pendimin, per faljen etj. Pendimine quante institucioni me i dashur i njeriut, vendi me i sigurt ku mund te qendroje njeriu, shpirt ku pushon.Me erdhi interesant se si kishte bere krahasimin e Zotit si mekatfales dhe mekatarit ne njeren ane, me storien shume interesante te Nenes dhe femijes se saj.Nje dite nje cun i vogel, duke luajtur, i kishte krisur dicka ne koke qe te theje xhamin e shtepise se tij. -Kraaasssssss.... plasi xhami i shtepise. te gjithe dolen perjashta. Cka per te pare, xhami i thyer, topii prere, ndersa femijet e tjere te shashtisur nga kjo ndodhi. -Cuni qe e kishte bere kete, ishte zverdhur nga frika per xhamin e thyer. Nena e tij menjehere filloi ta qortoje duke kerkuar nga ai qe te hyje menjehere brenda, gje te cilen e refuzoi duke bertitur nje Joooo, dhe me lote ne sy u largua nga oborri. Nena e tij i tha se nuk ka se ku te shkoje, serish ka per tu kthyer ne shtepi... epastaj e shohim??!Femija i shkrete, tere diten qendroi jashte, duke pasur frike qe te kthehet ne shtepi, sepse nenae tij do ta qortonte shume rende per shkak te xhamit te thyer. Kur erdhi mbremja, nuk pati se ku te shkoje,u nis drejt deres se shtepise, duke thene se cka te dale, le te dale.Iu afrua deres, trokiti ne dere, kur ja nena e tij e celi deren. Ky e dinte fajin e tij, menjehere iu versul nenesse tij dhe e perqafoi duke plasur ne vaj: _ Me fal nene, me faaal. Nena e mllefosur tere diten ne djalin, nuk pati e ngrata se cka te beje, e perqafoi dhe filloi ta qetesoje, dukei thene se xhami do te rregullohet. Hyne brenda dhe gjithcka u be mire.- A ju kujton kjo dicka, njerez te dashur. A ju kujton vetem nje tregim i shkruar, i imagjinuar, apo eshtedicka me shume.Ketu fillon krahasimi me i bukur. Pra, le t'ia fillojme:Femiu eshte njeriu i cili ben mekate, dhe i cili me ose pa dashjen e tij, gabon. Nena me kete rast paraqet, meshiren ose denimin e Zotit. Mirepo, bukuria e krejt ketij tregimi qendron ne ate se, mbeshtetja me emadhe, Institucioni qe e permenda me larte, ehste PENDIMI. Kjo eshte ajo rruga e cila detyroi femijen tekthehet ne shtepi pas gabimit te bere, detyroi te perqafoje nenen e tij, detyroi te plasin lotet nga syte e tij,dhe ne fund e detyroi nenen te perqafoje te birin dhe tia fale gabimin e bere.- Keshtu edhe ne njerez, duhet te Pendohemi per mekatet e bera, t'i kthehemi Atij i cili na fale, me lot nesy te pranojme mekatin e bere duke mos iu kthyer kurre, sepse Allahu, ne emrin e vet eshte betuar sedo te fale, do te fale, do te FALE, nese i thehesh Atij. Preheri i TIj eshte preher i Meshires dhe faljes.vraponi pra pas preherit te TIj.